Dwudziestodwuletni Alessandro mieszka w rzymskiej dzielnicy Zatybrze, jest niewykształcony i niesforny. Giorgio ma osiemdziesiąt pięć lat i jest poetą. Obaj mieszkają blisko siebie, ale nigdy wcześniej się nie spotkali, aż do teraz. 
Alessandro niechętnie przyjmuje pracę polegającą na dotrzymywaniu towarzystwa temu eleganckiemu starszemu mężczyźnie podczas popołudniowych spacerów. W ciągu kolejnych dni z gmatwaniny myśli  poety i z jego wierszy wyłania się pomału wspomnienie odległej przeszłości, będące wskazówką i punktem wyjścia do prawdziwej wyprawy w poszukiwaniu skarbu. Alessandro wyrusza wraz z Giorgiem w podróż, podczas której odnajdzie nie tylko dawno temu ukryte bogactwo, ale i siebie samego.

ZWIASTUN